Լուսինե Ավանեսյան
«Ռադիոլուր»-Ստեփանակերտ
1988 թվականի փետրվարի 22-ը Արցախյան շարժման պատմության մեջ մնացել է որպես առաջին ազգամիջյան բախման օր: Ստեփանակերտում սկսված խաղաղ ցույցերը Բաքուն փորձեց զսպել ահաբեկչությամբ: Փետրվարի 22-ին ադրբեջանական խաժամուժը բացահայտ հակահայկական կոչերով Աղդամից շարժվեց դեպի Ասկերան` փորձելով ահաբեկել մարդկանց եւ դրանով իսկ լուծել խնդիրը:
Ականատեսների վկայությամբ մոտ ութ հազարանոց ամբոխը`մոլլայի առաջնորդությամբ, զինված էր գործարանային պայմաններում պատրաստված սրածայր նիզականման երկաթե ամրաձողերով և ահաբեկչական այլ իրերով, հրկիզումների համար նախատեսված շշերով ու լիցքավորված բենզատարով:
Կառլեն Մայիլյանը 1988-ին Խանապատի միջնակարգ դպրոցի տնօրենն էր. հիշում է, որ ադրբեջանցիների քայլը ոչ թե վախ, այլ ընդդիմանալու կամք առաջացրեց: Ասկերանցիները եւ այդ օրը շրջկենտրոն միտինգի եկած գյուղացիները քաղաքից շարժվեցին ամբոխին ընդառաջ ու հետ տվեցին ադրբեջանցիների հարձակումը:
Առաջին բախումը միմյանց նետված քարերի տարափն էր, ադրբեջանցիներին կասեցնողը որսորդական հրացանների համազարկն էր: